ادویه‌ای که سلول‌های سرطان معده را مهار می‌کند
تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۴۵۵۸۶
سرطان یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی است که سالانه میلیون‌ها نفر به آن مبتلا می‌شوند. به سلول‌هایی که به دلیل عملکرد غیرطبیعی ژن‌ها و پروتئین‌های مسئول کنترل رشد و تنظیم چرخه سلولی، دچار رشد و تکثیر غیر کنترل‌شده می‌شوند؛ سلول‌های سرطانی می‌گویند.
۵۰ درصد سرطان‌های شایع در ایران مربوط به دستگاه گوارش است و در این میان سرطان معده از همه شایع‌تر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در دهه‌های اخیر مطالعات زیادی بر روی اثرات گیاهان دارویی و انواع سرطان انجام شده و مشخص شده است که عصاره‌های برخی گیاهان در کنترل سلول‌های سرطانی مؤثر هستند. زنجبیل یکی از گیاهان دارویی است که در طب سنتی کاربرد وسیعی دارد از گذشته در درمان روماتیسم، آسم، تهوع، استفراغ، عفونت و ... کاربرد داشته است.
با توجه به اینکه این گیاه دارویی از دیرباز به‌عنوان مکمل غذایی کاربرد فراوانی داشته است، پژوهشگران در یک مطالعه تأثیر عصاره را بر رده سلولی سرطان معده مورد مطالعه قرار دادند. همچنین با توجه به شیوع مقاومت آنتی‌بیوتیکی در جهان، در این مطالعه اثر ضد میکروبی عصاره زنجبیل بر باکتری‌های کلبسیلا پنومونیه، سودوموناس آئروژینوزا، اشرشیا کلای و استافیلوکوکوس اورئوس نیز بررسی شد.
برای انجام این مطالعه عصاره‌های آبی و هیدروالکلی زنجبیل تهیه شد و از عصاره آبی زنجبیل در محیط کشت باکتری‌های ذکر شده استفاده شد. همچنین عصاره الکلی این گیاه را نیز در محیط کشت سلول‌های سرطان معده، مورد استفاده قرار گرفت و بقا و زنده‌مانی این سلول‌ها در حضور عصاره زنجبیل اندازه‌گیری شد.
بررسی‌های این مطالعه نشان داد که عصاره هیدروالکلی زنجبیل می‌تواند بر روی باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس، کلبسلا پنومونیه و اشرشیا کلای، اثر مهاری دارد.
همچنین مشخص شد که تعداد سلول‌های سرطان معده در حضور عصاره آبی زنجبیل نیز پس از ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت کاهش داشته است. این بررسی‌ها نشان داد که سمیت این عصاره گیاهی به صورت وابسته به دوز است؛ به طوری که با افزایش غلظت عصاره، این فعالیت ضد سرطانی آن افزایش می‌یابد. بر اساس این نتایج می‌توان گفت که استفاه از عصاره آبی زنجبیل می‌تواند در درمان سرطان معده اثرگذار باشد.
با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق پژوهشگران این مطالعه می‌گویند که عصاره زنجبیل را می‌توان در برابر مشکل مقاومت آنتی‌بیوتیکی و سرطان که هر دو خطر جدی بر سلامت جامعه هستند، استفاده کرد. همچنین می‌توان از عصاره این گیاه به‌عنوان یک مکمل غذایی و حتی دارویی نیز بهره برد.
البته باید توجه داشت که این مطالعه در محیط آزمایشگاه انجام شده و مطالعات بیشتری در آینده برای استفاده از این گیاه در درمان سرطان و مقاومت آنتی‌بیوتیکی نیاز است.
یافته‌های این مطالعه پاییز سال جاری با عنوان سنجش اثرات ضد سرطانی و ضد میکروبی عصاره زنجبیل بر رده سلول‌های سرطانی و برخی باکتری‌ها در نشریه علوم غذایی و تغذیه منتشر شده است.
۲۳۳۲۳۳
کد خبر 1681182منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: تغذیه سرطان سلول های سرطان عصاره زنجبیل سرطان معده باکتری ها سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۴۵۵۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یافته‌های پژوهشگران برای افزایش ظرفیت دیالیز برای بیماران
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی می‌دهد. یافته‌های پژوهشگران برای نخستین بار نشان داد می‌توان از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده می‌تواند امکان استفاده درمانی از این سلول‌ها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش ایسنا، کارآزمایی بالینی از سوی امین احمدی، سودابه اعلاتاب، رضا مقدسعلی، ایرج نجفی، سروش شکرچیان از پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه ماستریخ هلند به بررسی تأثیر سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی خود فرد، بر عملکردی صفاق و التهاب آن در افراد تحت دیالیز پرداختند.
در همین ارتباط باید گفت؛ بیماری مزمن کلیه (Chronic kidney disease) یک نارسایی آرام، پیش رونده و غیرقابل برگشت در کلیه است که حدود هفتصد میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند.
پیشرفت این بیماری می‌تواند تا تخریب کامل کلیه و نیازمند شدن فرد مبتلا به پیوند کلیه یا دیالیز روزانه ادامه پیدا کند. اگر دیالیز دیگر قادر به تصفیه مایعات و محلول‌ها به میزان مورد نیاز برای بیمار نباشد، شرایطی با عنوان ناکارآمدی اولترا فیلتراسیون اتفاق می‌افتد که منجر به بی‌فایده شدن دیالیز برای بیماران می‌گردد.
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی می‌دهد. این شرایط برای حدود ۲۰ درصد از بیماران با سابقه دیالیز طولانی اتفاق می‌افتد. با پیشرفت پزشکی بازساختی (پزشکی ترمیمی) در چند دهه اخیر تلاش‌هایی برای سلول درمانی فیبروز صفاقی صورت گرفته است.
نتیجه این پژوهش که در نشریه بین المللی Archives of Iranian Medicine منتشر شده است، نشان داد، استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی باعث بهبود جزئی در اولترافیلتراسیون و کاهش اندک التهاب در بیماران می‌گردد.
یافته‌های این پژوهش برای نخستین بار نشان داد می‌توان از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده می‌تواند امکان استفاده درمانی از این سلول‌ها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
انتهای پیام
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان